Mierzynek

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Dwór z 1. poł. XIX w.
W dawnych wiekach Mierzynek należał do dóbr kapituły włocławskiej. Po III rozbiorze Polski znalazł się pod zaborem rosyjskim i leżał na terenie powiatu lipnowskiego, w gminie Dobrzejewice i parafii Ciechocin. W 1827 r. wieś należała do funduszu edukacyjnego. Było tu wówczas 12 domów z 63 mieszkańcami. Następnie majątek nabył Józef Hipolt Nowicki, który w 1844 r. na miejscu drewnianego, wybudował obecny dwór murowany. W 1855 r. dobra nabyła rodzina Flatko, która siedziała tu do 1882 r. W 2. poł. XIX w. wieś stanowiła wspólne dobra z pobliskim Ośniałowem, łącznie 629 mórg gruntów, w tym 529 m. ziemi uprawnej. W 1885 r. we wsi mieszkało 79 osób. Po 1882 r. dobra przeszły w ręce Adama Julianowicza Smolińskiego, zaś zaledwie rok później Modesta Józefa Czermińskiego. Kolejnym właścicielem, do 1892 r. był Edward Antoni Rudowski, następnie do 1907 r. Wacław Józefowicz Popławski. Prawdopodobnie w tym okresie rozparcelowano dobra a właścicielem resztówki oraz dworu został Stanisław Józef Ramlau. Jego mieszkańcami w latach 1914-1981, z wyjątkiem okresu 2. wojny światowej, były rodziny Danielów i Dygasiewiczów. Ze względu na niewielki areał, po wojnie gospodarstwo zostało oddane właścicielom. W 1944 r. we wsi utworzono podobóz Kl Stutthof, w którym więziono i mordowano kobiety, głównie Żydówki z Polski, Węgier i Litwy. Po wojnie dwór pozostał domem mieszkalnym i do dzisiaj znajduje się w rękach prywatnych.
Źródła:
Plan odnowy miejscowości Mierzynek - Załącznik do Uchwały Rady Gminy Lubicz nr XXV/263/08 z dnia 3 listopada 2008 roku;
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Krzysztof Bielawski "Upamiętnią więźniarki z Mierzynka", portal Wirtualny Sztetl.
Analizy i pomiary: Geoportal, Mapster: http://www.amzpbig.com/maps/2978_Gramtschen_1944.jpg
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Dwór murowany, parterowy, nakryty naczółkowym dachem, wzniesiony na planie prostokąta w dłuższej osi zbliżonej do N-S, wejściem skierowany na zachód.

Park

We wsi nie zachował się park dworski, rozciągający się od stawu w kierunku wschodnim. Staw w tym miejscu istniał na pewno co najmniej od pocz. XX w. Park liczył ok. 1 ha a obecnie na jego miejscu znajduje się pole uprawne. Wschodnią granicę parku wyznacza rosnący tu szpaler drzew.

Inne

Czworaki, mur., XIX w.
Chata drewniana, XIX w.
Domy murowane, ok. 1900 r.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011