Rogienice

Stan obecny

Prawdopodobnie własność prywatna.

Historia

Rogienice to wieś leżąca 9 km na południe od Włoszczowy. Jej pierwsi właściciele (przełom XIV i XV w.) pochodzili aż z Kwiliny w Małopolsce. Byli to Klemens, podczaszy królowej i jego syn Jan. Posiadali m. innymi miasto Kosów oraz liczne dobra w pow. chęcińskim. W XVI w. dziedzice Rogienic sprawowali patronat nad kościołem w Koniecznie, na przemian z dziedzicami Bebelna. Na pocz XVI w. dobra wraz z Lasocinem, Świdnem i innymi należały do Piotra Szafrańca, kasztelana wiślickiego, po którym w 1508 r. odziedziczyła je wdowa Zofia. Płaciła ona wówczas pobór w wysokości 5 grzywien, 39 groszy i 13 denarów. Była jeszcze dziedziczką w 1540 r. We wsi było wówczas 3 kmieci na 4 łanach ziemi, 2 i pół łanu pustego, 2 zagrodników, młyn, 2 sadzawki, dwór i folwark. W 1573 r. odnotowano już tylko 1/4 łanu, 3 zagrodników i 1 rzemieślnika. W 1827 r. wieś miała 21 domów ze 126 mieszkańcami. W 1886 r. Rogienice dzieliły się na wieś i folwark, leżały w pow. włoszczowskim, gminie Radków i parafii Konieczno. Dobra obejmowały 774 morgi, w tym 423 m. ziemi uprawnej, 35 m. łąk, 17 m. pastwisk, 278 m. lasów i 21 mórg nieużytków. Było tu 6 budynków murowanych, 13 drewnianych oraz gorzelnia, a na polach majątku obowiązywał płodozmian 10 polowy. W lasach nie prowadzono racjonalnej gospodarki leśnej. We wsi było także 26 gospodarstw osadniczych, do których należały 142 morgi ziemi. We wsi Ogarka było 14 osadników ze 108 morgami ziemi. Zapewne już na pocz. XX w. majątek został rozparcelowany, bo nie figuruje w księgach adresowych okresu międzywojennego. Resztówka stała się najpewniej prywatnym gospodarstwem rolnym, niestety nie posiadamy informacji, kto był jej właścicielem w okresie przed 2. wojną światową. Dwór nie dotrwał do czasów obecnych, a pozostałości dawnego folwarku stały się elementem typowej wsi rolniczej.
Źródła:
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Słownik Historyczno-Geograficzny P.A.N.;
Marek Jerzy Minakowski - Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego;
Księga Adresowa Polski, 1930;
Geoportal;
Mapster:
16564 @ WIG - Mapa Szczegółowa Polski 1:25 000 /1929 - 1939/
- olik mapy: P45-S30-H_KONIECZNO_1937.jpg
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Dwór wznosił się we wschodniej części parku i fasadą skierowany był na wschód, w stronę lokalnej drogi dzielącej wieś. Od południa folwark graniczył z folwarkiem Boczkowice.

Park

Park dworski XVIII/XIX w. o pow. ok. 1 ha. Zachował się niewielki fragment drzewostanu w płd.-zachodnim narożniku parku, przy stawach.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011