Świedziebnia

Stan obecny

Mieszkania.

Historia

Dwór z XIX w.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1356 r., kiedy to król Kazimierz Wielki sprzedał ją wraz z innymi dobrami rycerzowi Piotrowi "de Brussina". Już wtedy wieś była lokowana na prawie niemieckim. W 1434 r. we wsi wymieniany był Stanisław h. Ogończyk, zaś w 1564 r. Krzysztof Galimski i Rokitniccy. Ci drudzy siedzieli tu co najmniej do poł. XVII w. W 2. poł. XVIII w. wieś była własnością Murzynowskich, aż do ok. 1830 r. kiedy to przeszła ona na Jackowskiego. Po tymże odziedziczyła jego córka - Marcjanna Mirska, nastepnie Cisowski i Lipski. W 1885 r. na Świedziebnię składała się wieś będąca siedzibą gminy i folwark. We wsi znajdowało się 28 domów i 288 m-ców. Folwark posiadał 1109 mórg, w tym 811 m. ziem uprawnych, 249 m. łąk i 49 m. nieużytków. Na jego terenie znajdowało się 12 budynków drewnianych i 7 murowanych. Ostatnimi właścicielami majątku byli Gniazdowscy. Po 2. wojnie światowej w dworku znajdowała się szkoła podstawowa, następnie ośrodek zdrowia. Obecnie w przebudowanym dworku znajdują się mieszkania.
Źródła:
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902
Strona internetowa gminy Świedziebnia (zdjęcie archiwalne).

Opis

Dwór jest to budynek parterowy, wzniesiony na planie prostokąta, w dłuższej osi W-E, wejściem zwrócony na północ. Przed przebudową nakryty był dwuspadowym dachem mieszczącym poddasze a wejście akcentował portyk kolumnowy, nad którym wznosiła się trójkątna wystawka. Od wschodu do budynku dostawione są dwie parterowe przybudówki, lekko cofnięte w stos. do fasady głównej bryły dworu.

Park

Park dworski z XIX w. o pow. 2,69 ha, na który składają się działki o numerach 349-351. Założony na planie regularnego prostokąta, zachował się w swoich dawnych granicach. Pośrodku parku znajduje się staw o pow. ok. 0,1 ha. W płd. części założenia utworzono plac sportowy o pow. 0,2 ha.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011