Gierczyce

Stan obecny

Własność JST.
Dwór w ruinie.

Historia

Dwór z 2. poł. XIX w.
Gierczyce to przysiółek wsi Drożki. Leżą 15 km na płd.-zachód od Kępna. Wieś w dawnych wiekach nie istniała, a tereny te należały do miejscowej drobnej szlachty. Okoliczne majątki, np. Żurawiniec i Reszki pod koniec XVIII w. znajdowały się w rękach Cielęckich. Zapewne na pocz. XIX w. Prusacy utworzyli tu folwark, który należał do majętności w Kępnie. W 1. poł. tegoż stulecia dziedzicami Kępna byli Żeromscy, z których Wojciech zmarł w 1832 r. Ok. połowy XIX w. folwark przeszedł w ręce bogatej żydowskiej rodziny z Ryńca (Riemberg): Joachima Kempnera i jego żony Marii Ashkenazy. Folwark otrzymał nazwę Friederikenhof, od imienia ich córki - Friederike (1828-1904). Friderike miała czworo rodzeństwa, m.in. Dawida który był radnym we Wrocławiu. W Gierczycach zamieszkała w 1864 roku. Cztery lata później zmarli rodzice, co odbiło się piętnem na jej twórczości. Była pisarką i poetką, do końca życia pozostawała panną. Nazywano ją "śląskim łabędziem”, lub "śląskim słowikiem". Pisała powieści, dramaty historyczne oraz poezję. Odczuwała lęk przed pochowaniem żywcem i dlatego była wielką orędowniczką ustawy o wydłużeniu okresu pomiędzy śmiercią i pogrzebem. W 1850 roku napisała "memorandum w sprawie konieczności legalnego wprowadzenia kostnic". W 1871 r. została odznaczona monetą pamiątkową "za służbę w czasie wojny". Jej powieści były bardzo popularne, jednak początkowo krytycy jej nie zauważali. Furorę zrobiła dopiero pod koniec XIX w. jako poetka. Sławy pozazdrościli jej inni, na przykład Paul Lindau, który nabijał się z popełnionych przez Fryderikę błędów, zaś Alfred Kerr napisał o niej "najgorsze wersety znane na tej planecie". Jej nagrobek znajduje się na Cmentarzu Żydowskim we Wrocławiu. Umieszczono na nim napis: "Jej życie było poświęcone pracy duchowej i dziełom miłosierdzia".
Po śmierci Friederike jej spadkobiercy sprzedali dwór Mieczysławowi Golczowi. W 1945 r. majątek został znacjonalizowany, a w latach 50. XX w. na bazie pozostałości folwarku utworzono PGR, zlikwidowany ustawowo na pocz. lat 90. Opuszczony dwór niszczeje i popada w ruinę.
Źródła:
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Teki Dworzaczka (Regesty, Monografie) Biblioteki Kórnickiej P.A.N.;
Księga Adresowa Polski, 1930;
Geoportal;
Mapster:
11834626 @ WIG - Mapa Szczegółowa Polski 1:25 000 [1929 - 1939]
- plik mapy: P44-S26-A_NOWA_WIES_KSIAZECA_1934_nn42v99_BN_Sygn.ZZK_S-27_789_A.jpg
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Dwór wznosi się na zachodnim skraju parku, fasadą (prawdopodobnie) skierowany jest na zachód, czyli w stronę podwórza gospodarczego. Nakryty był dachami płaskimi, z których część jest zarwana.
Układ przestrzenny zespołu został całkowicie przeobrażony, część zabudowań wyburzono, w innych miejscach wzniesiono nowe, zmieniony też został przebieg dróg.

Park

Park dworski z 2. poł. XIX w. o pow. 1,6 ha, zachowany w dawnych granicach, obecnie w obrębie dz. ewid. nr 36/1.

Inne

Zabudowania gospodarcze.